West Canada

28 mei 2022 vertrokken we naar Amsterdam, bij hotelvan de Valk auto geparkeerd en door naar Schiphol. Daarna de trein naar Amsterdam centraal, te voet naar de Hermitage. Er was een tentoonstelling van van Gogh en geschiedenis van Amsterdam. Terug naar het hotel, daar ingecheckt en ook gegeten. We zaten in het nieuwe gedeelte wat erg goed is bevallen.

29 mei op tijd naar Schiphol ivm de drukte. Bij het inchecken viel het mee, maar bij de douane controle was het erg druk. Verder was het goed te doen. We konden op tijd boarden, maar het vliegtuig vertrok toch nog ruim een half uur later. Op de luchthaven van Toronto ging het met controles ook goed, vlot erdoorheen.

De vlucht naar Calgary was ook wat vertraagd.

In Calgary het hotel gebeld voor de shuttle bus maar we moesten taxi nemen op kosten van het hotel. We hadden alleen een chauffeur die reed als een maniak.

30 mei we werden weermet vertraging opgehaald door Fraserway, maar bij het camperverhuur bedrijf ging alles vlot zodat we snel op weg waren.Eerst flink wat boodschappen ingeslagen voor de komende periode en dan Lets Go!

Onderweg naar Waterton NP,eerst door grote vlaktes met vaak boerderijen, het was bewolkt en fris maar droog. Het laatste stuk naar Waterton werd eerst heuvelachtig met in de verte al de uitlopers van de Candese Rocky moutains. Waterton ligt mooi aan groot meer en een waterval. Bovenop een heuvel met zicht over het meer en uitkijkend naar de bergen ligt het het hotel Prince of Wales.

Op de camping een mooi plekje. Het was koud maar droog. Eerst spulletjes uitpakken en settelen.

31 mei vandaag een dag van acclimatiseren, de zon schijnt dus kunnen we genieten van het uitzicht over de bergen. Een korte wandeling gemaakt richting de waterval, waar ook heel veel grondeekhoorns zitten.

'S middags naar Waterton gewandeld langs het meer zie je goed hoe de prairie overgaat naarde Rocky's.In hetstadje wat gedronken, het is niet groot maar wel veel voor toeristen te doen.

Het zonnetje schijnt nu lekker zodat we rustig buiten kunnen genieten.

1 juni, na een hele koude nacht, op weg naar Cranbrook, onderweg weer de mooie hoge bergen. Een stop gemaakt bij Hillcrest mines richting Crowsnest pas, dit is tussen Alberta en Britisch Colombia. Hier is ook een spoorlijn aangelegd voor de Steenkool uit de mijnen.

De camping KOA bij Cranbrook is een gezellige sociale camping. Vanaf het eerste moment op de camping al contact met andere mensen. Ze vinden het geweldig om in contact te komen met mensen helemaal uit Nederland. Vroeg in de avond uitgenodigd om bij onze buren bij het vuur te komen zitten en een wijntje te drinken.

2 juni, vandaag van Cranbrook naar Nelson, we rijden nu het hooggebergte uit, onderweg veel dennenbossen en voortdurend waarschuwingsborden voor overstekende herten, reeën en elke. Niet voor niks want op de weg en langs de kant van de weg liggen diverse kadavers. Gelukkig zien we ook onderweg levende reeën.

We rijden langs lake Kootenaybay,en nemen de ferry om over te steken richting Balfour. Dit is een overtocht van 35 minuten, hier is de lake 3,5 km breed om over te steken. Op de ferry een paar vrachtwagens gevuld met hout, campers en gewone auto's. Deze overtocht is zelfs gratis. Later hoorde we dat veel mensen ervoor kiezen om niet met de ferry te gaan maar 30km omrijden dit omdat ze niet altijd meekunnen. We hadden geluk want de ferry was niet helemaal vol, en konden meteen op de ferry rijden. Dit vooral omdat we in BC komen, en de tijd hier een uurtje vroeger is.

We vervolgen de weg naar Nelson,richting de city camping, wel waren er lege plekken maar deze waren gereserveerd. Op zoek naar een andere camping kwamen we uit Cool water RV camping,klein en aan een beek. Hier nog wel een plekje.

Daarna naar Nelson gereden, het was moeilijk om een parkeerplaats te vinden maar achter het station een plekje gevonden. Nelson staat bekend om de hippies en volgens de New York times is dit het mooiste pittoreske plaats. Het is inderdaad sfeervol. Het was even zoeken naar een plekje op terras maar bij de plaatselijke bierbrouwerij een plekje bij andere aan tafel gev/onden, een inwoner van Nelson die elke dag even met vrienden op terras zitten. Gezellig gekletst met hun (Tim) er kwamen nog meer mensen bij de groep, maar Tim bleef gewoon zitten, vond het wel leuk om met andere te praten. Het ier van de eigen brouwerij Smaakte prima

Terug naar de camping,en in ieder geval weer buiten kunnen eten.

3 juni, vandaag naar Osooyos, weer door de bergen, waar we tussen de bomen nog sneeuw lag, tot we bij Christina lake aankwamen. Met een mevrouw gezocht waar Hamaroad was, dit ivm een nichtje van oma. Best snel gevonden inclusief het huis, mooi gelegen in de bergen, ze woont hier alleen. Ze was erg verrast om plots bezoek uit Nederland te krijgen, ze sprak nog goed Nederlands en ze lijkt op oma. Ze is 84 jaar en is ophaal 14de vertrokken naar Quebec Canada met haar moeder en vader, dat is Jules de broer van opa.

Na het bliksembezoek door gereden en een korte stop gemaakt bij 1 van de vele meren, daar was iemand aan het vliegvissen, hij had een grote forel gevangen die netjes werd teruggezet.

Verder richting Osooyos, net voor we de bergen inreden zagen we al dat er onweer opkomst was. Veel regen is er gevallen tijdens onze rit door de bergen.We zagen van bovenaf al de meren liggen. Gelukkig werd het net droog toen we aankwamen op de camping.

Een nette camping met veel vaste gasten en een gedeelte met tijdelijke bezoekers.

Nog even een wandeling gemaakt richting de stad, maar onderweg kwamen we locals tegen waarmee we een tijdje hebben gepraat. Meneer had een mooie Harley Davidson.

Daarna meteen terug gelopen omdat er weer regen aankwam, net voordat we terug waren kregen we veel regen. De paraplu's hadden we niet voor niks bij.

4 juni, op zoek gegaan naar de Spotted Laks, en uiteindelijk gevonden. In de zomermaanden is het droger en dan zijn de cirkels in het water groter. Dit meer is voor indianen belangrijk omdat er bepaalde mineralen inzitten die geneeskrachtige werking hebben. De cirkels waren nu nog niet zo groot omdater nog veel water in staat.

Het is sowieso koud en regenachtig, meer dan normaal, dit is een woestijn klimaat, dit jaar dus niet.

De camper langs Osoyoos lake gezet voor de lunch en daarna een wandeling langs het water en het stadje.

Terug op de camping hadden we contact met Canadezen die met een grote buscamper rijden. Huis verkocht, grote camper gekocht en dansteeds door naar het mooie weer.

Even later kwamen de buren op de camping langs voor een praatje. Deze mensen waren gepensioneerd en kwamen uit de buurt van Vancouver.

5 juni, na een hele nacht regen vertrokken wenaar Hope, het was nog wel bewolkt, maar later kregen we de zon te zien. We zijn door Maning Provincie Park gereden. De wegen hadden erg veel vorstschade.Veel beboste bergen waar veel wilde dieren leven. Alleen de niet gezien, wel een boom die ontveld was dooreen beer.

We kregen steeds meer regen voordat we in Hope waren. Hier in rondom Hope zijn veel rododendrons. Op de de camping troffen we een grumpie old lady die camping beheerde.

Niet veel meer gedaan dan een wandelingetje op de camping.

6 juni, na weer een nacht met veel regen, overdag droog en zonnig weer. Eerst naar het centrum van Hope geweest. Naar het memorial park, waar ook het uit hout gezaagde beeld te zien is van Rambo uit de film First Blood, deze is voor een groot deel in en rond Hope opgenomen in 1982. Er staan sowieso veel houten beelden door de stad.

Na eindelijk het visitor centrum te hebben gevonden zijn we op zoek gegaan naar de rivier, hier een wandeling gemaakt langs de twee rivieren die hier samen komen, de grote fraser river en de kleinere coquihalla een mooie wandeling. Je ziet dat de rivier hier echt het bos inkomt, sommige paden waren nog niet begaanbaar door het water. Veel bloemen in het bos en op de terug weg ook een paar spechten gezien en meesjes.

Daarna naar de volgende wandeling, dit pad is vrijwel helemaal recht, dit was het oude spoor, en is een voetpad. Het is wel één mooie wandeling maar niet zo mooi als de eerste wandeling.

Weer terug op de camping wordt het vuur aangemaakt, de bak is wat vochtig en niet het hout is even droog maar uiteindelijk brand het goed. Altijd gezellig zo'n vuurtje.

7 juni, vandaag gereden naar Burnaby, vlakbij Vancouver. Onderweg een bezoek gebracht aan Brydall fals. Een wandeling door een mooi groen bos, wat steil maar goed te doen. Aan het einde de waterval waar het zonlicht mooi op scheen. Weer terug nu richting Vancouver, onderweg wordt het steeds drukker,wel te merken dat we richting de stad rijden.

De camping is keurig netjes, rondom ons alleen maar Nederlanders. Ook de was gedaan, wel handig die grote wasmachines en drogers.

Vanaf deze camping kunnen we gemakkelijk met het openbaar vervoer naar de stad. Dit gaan we vanaf morgen doen.

8 juni, vanochtend vroeg vertrokken met de sky- train naar Waterfront in Vancouver. Er lag in schip van de Holland America Line, de Zuiddam in de haven. Niet normaal zo groot, een enorme cruiseschip.We z8jn langs de haven gelopen, er lag nog een cruiseschip, die was ook groot maar niet groot als de HAL.

We hebben een tweedaagse kaart gekocht voor de Hop on/ Hop off bus. Niet zo sjiek als we hadden verwacht, een oude rammel bak. We zijn een paar haltes meegereden tot aan Stanley park, daar zijn we uit gestapt en door het mooi aangelegde park gelopen tot aan het aquarium. Een van de mooiste aquariumsdie wereld rijk is, en het klopte. De onderwaterwereld van de hele wereld en een stukje tropisch regenwoud met vogels, vissen, slangen schildpadden, en ook twee luiaards.

Veel vissen die we ooit hebben gehad, de yelly fish verschillende soorten, giftige kleine kikkertjes. En buiten zeeleeuwen, zeehonden, zeeotters en een paar Zuid Afrikaanse pinguïns.Er werd nog een korte show gegeven met de zeeleeuwen. Ook het onderwaterleven van Antarctica was te zien. Als zijn we naar de film geweest over zalmentrek en de grizzly beer.

Ruim 3 uur hier geweest, het was echt de moeite waard.

Na het aquarium zijn we terug op de hop on/ hop off bus gestapt en de ronde afgemaakt. Onderweg kwamen we weer mensen tegen die we al eerder op d3 bus hadden ontmoet.

Terug bij Waterfront waren we nog net op tijd om het cruiseschip van de HAL te zien wegvaren. Bij Waterfront gegeten en met de sky train terug naar de camping.

Op de camping nog met de buren gekletst,daarna weer tijd voor de douche en ons avond ritueel.

9 juni, Het heeft de hele nacht geregend en ook als we weer met de sky- train gaan. We zijn eerst

weer naar Waterfront gegaan, daar weer op de hop on/ hop off bus gegaan naar Granville island. Hier is dagelijkse markt, waar vrijwel alles om eten draait. Groenten, fruit, brood, patisserie vlees, vis. Je kan er ook eten, met alle wereldse smaken.

Daarna nog een klein rondje langs de haven gelopen en weer terug op de bus. We moesten ipv max. 20 minuten 50 minuten wachten. Er kwamen 2 bussen gelijktijdig. We hadden de pech dat onze bus niet de volledige route reed, dus omdat het regende maar blijven zitten tot aan het science park.

Hier hebben we meer tijd nodig dan het uurtje dat het nog open is. Nu met de sky-train meteen terug naar de de camping. Net voor de camping is een grote supermarkt, de COSTCO maar het is eigenlijk een soort makro. We mochten toch wat boodschappen doen. Veel konden we niet kopen omdat allemaal groot verpakkingen zijn. Bij de kassa moesten we zeggen dat het mocht van Bruce, er moest iemand komen om het apart af te rekenen.

Verder heeft het de hele dag geregend, niet zo leuk, maar met een regenjas met capuchon en een paraplu zijn we toch droog gebleven

10 juni, gelukkig was het vanochtend droog, vannacht regende het nog vaak. Weer naar Waterton,nu hadden we weer niet zoveel geluk met de bus, het was druk en te weinig bussen. Na 45 minuten wachten konden we met de derde bus mee. Bij Coal harbor uitgestapt, vandaaruit langs the seawall gewandeld in Stanley park.Met uitzicht op de haven, van hieruit gaan de whalewatch boten de zee op. Ook kijken we op de haven van Waterfront waar weer 2 cruiseschepen liggen.

Uiteindelijk aangekomen bij de totempalen, er staan er 6,https://stanleyparkvan.com/stanley-park-van-attractions-totem-poles.html

Verder gewandeld door Stanley park richting het aquarium en vandaaruit weer naar de bus. Nu richting Granville island voor de lunch, keuze genoeg.

Weer op de bus nu naar Chinatown voor de eerste Chinese tuin uit de ming dynastie die niet in China is aangelegd. We mochten nog net binnen, ze sloten een half uur later. Heel mooi aangelegde tuin met mooie doorkijkjes, waterpartijen, bomen en ook bonsai boompjes.

Chinatown is een andere cultuur in de stad maar ook erg wreed, er leven veel mensen op de straat. Zwervers, oude mensen die van alles markeren en verslaafden.

Weer de bus op, nu naar de steamclock die in Gastown staat en ook noggewoon werkt. Elk uur blaast deze stoom met geluid, je kan ze ook tellen, 5 uur is 5x een stoomfluit.

Weer verder nadat we eerst een biertje hebben gedronken, nu met de sky-train terug. Het is druk, einde werkdag en vrijdag.

Vandaag gelukkig maar een paar druppels regen gehad.

11 juni, vandaag met de ferry overgestoken naar Vancouver Island. We waren snel aan de beurt,om 9.00u stonden net bij de terminal vande ferry om te betalen, we konden om10.00u mee. Het 1,5u varen langs de diverse eilanden die bij Vancouver Island horen. Meteen daarna doorgereden naar de stad Victoria, maar omdat we geen parkeerplaats konden vinden voorde camper zijnde de stad uitgereden om naar de camping te gaan. Goldstream campground ligt midden in de bossen, aangezien alle plekken vol waren kregen we 2 tent plaatsen naast elkaar, hier konden we de camper op het midden vande 2 plekken zetten. Het is het tegenovergestelde van de laatste camping, mooie camping maar aan de snelweg en een spoorrails, nu midden in het bos met alleen natuurgeluiden. Na de lunch een wandeling gemaakt door het bos langs het water, dit is een bos waar veel Douglas dennenbomen groeien, de oudste is 130 jaar. We hebben hout gevraagd om te stoken, maar dat nemen we wel mee voor een andere keer, het koelt snel af.

12 juni, van Goldstream campgound naar Ucluelet, eerst richting Nanaimo daarna Port Alberni door de bergen naar Ucluelet. Een mooie route langs de Pacific Rim, met een behoorlijk verschil met stijgen en dalen, 18% deed gewoon mee. Route met veel groen, brem, en aan een kant water. De brem is opvallend, hele stroken met bloeiende gele brem. Onderweg nog opstopping gehad,er wordt in de nacht aan de weggewerkt en overdag het voorbereidende werk. Al het verkeer gaat over 1 baan, dus lange rijen voor het stoplicht, het kost 6,5 minuten om er langs te rijden, dus een kwartier wachten is vrij normaal.

Ucluelet ligt aan de Pacific oceaan, met ruige rotsen aan de kust en een stevige golfslag. We zijn vanafde camping naar great beach gelopen, hier is het laagwater er ligt veel hout, aangespoelde bomen. Mensen gebruiken dit hout om op het strand een kampvuurtje te maken. Ook ligt er aan de kust een oud scheepswrak dat in 1915 is vergaan, het wrak is inmiddels begroeid met dennenbomen en gras, maar je ziet nog steeds delen van het wrak, hout en de bouten.

Weer terug naar de camping en daar het vuur aangemaakt. We zitten in een hoekje dus een draaiwind.

13 juni, vandaag naar Torfino, langs het beschermde regenwoud. Heel veel naaldbomen, donker bos. We zien dat er paden doorheenlopen. In Torfini op zoek gegaan naar een organisatie die whalewatching aanbied. Er zijn er genoeg,we kunnen om 1200u mee. De eerste grey whale is vrij snel gezien, we zijn deze water spuiten door het spuitgat, en de rug. We moeten op 100 meter afstand blijven. Daarna een stellar zeeleeuw die iets heeft gevangen wat lijkt op een inktvis. Dit is een van de gevaarlijkste zeeleeuwen en heeft grote scherpen tanden die te vergelijken zijn met een grizzly beer. Meteen daarna een paar zeearenden, waarvan 1 op jacht is naar vis. We varen verder en zien met regelmaat een Grey whale. Ook een zeeotter en een paar uitrustende zeeleeuwen op een klein eilandje. Weer wordt er een walvis gespot, dit keer een groot mannetje. De tocht vaart langs de diverse eilanden langs de kust. Op de kustlijn leven de zeewolven en de zwarte beer, helaas niet gezien. Op de terug worden nog wat zeeotters gezien die snel onderwater duiken, net voordat we terug zijn ligt er nog een zeeotter rustig in het water te dobberen. In een boom wordt nog een visarend gezien.

Na terugkomst nog even bij Big Beach gekeken. Langs de mooie kustlijn gereden.

14 juni, terug Nanaimo via de Pacific Rim, dezelfde weg terug dus. Weer een stop gemaakt voor de wegwerkzaamheden,we vonden het meevallen, maar datisvast omdat we al op de hoogte waren. Een paar stops gemaakt, voor koffie en de lunch. We zijn op tijd op decamping en we hebben eenooie plaats metocean view. We zien aan de kust vaak de zeearend en hier ook de visarend. Het is eb als we deze roofvogels zien, zodra het vloed wordt zien we ze niet meer. Ook zien we vanuit hieruit de ferry vertrekken, op een van deze varen we morgen ook mee. Eind van de middag wordt het vuur maar aangestoken,zo kunnen we nog wat langer profiteren van deze dag met mooi weer.

15 juni, vanuit Nanaimo met de ferry naar Horseshoebay. We waren op tijd bij de ferry, ons voertuig werd eerst opgemeten, gebeurd normaal nooit. Daarna was het wachten, om 9.15u stonden we inde rij,om 11.15 vertrok de ferry. Rond 13.00u reden we weer, richting Wistler. We rijden richting de Rocky moutains, weer een heel ander landschap dan gisteren.Op de camping is het druk, er was nog 1 plek vrij, gelukkig wel met stroom, en water, maar helemaal in een uithoek naast een toilet gebouw.

We rijden even terug naar Whistler, dit is een dorp voor wintersport, en was de Olympische locatie voor het schansspringen en skiën. Het is er erg toeristisch, maar wel gezellig. Bij de gondels gaan moutainsbikers omhoog, om daarna rijden ze met de mountainbike de skihelling af, deze is nu geschikt gemaakt voor moutainbikers. Nadat we wat gedronken hebben, weer terug naar de camping, 1 dag is voor ons wel voldoende.

Op de camping is het nog een hele toer om de camper op z'n plekje te krijgen.

Het regent nu inmiddels zachtjes, en volgens de weersverwachtingen blijft het dat doen tot morgenmiddag.

16 juni naar Kamloops, vandaag door de hogere Rocky moutains naar Kamloops gereden, een mooie rit waar het landschap steeds afwisseld. Langs rivieren die behoorlijk vol zijnen hard stromen.Langs de hoge bergen naar een glooiend landschap. In Kamloops zijn er rivieren die samen komen, de Thompson en de Fraser river,deze zijn in het noorden overstroomd, dat is ook de reden dat decampings Langs deze route gesloten zijn. Dus rijden we verder naar Knutsford, daar is ook een camping. Met goede hulp voor alles, inparkeren, alles aansluiten, problemen oplossen. Iedereen op de camping vraagt hulp en krijgt deze ook.

De plek die we hebben is niet groot, maar prima. De wasmachine wordt ook maar weer eens gebruikt

17 juni, vandaag rijden we niet verder maar doen eerst de boodschappen in Kamloops. Wij rijden naar het station, daar staat een stoomtrein uit 1921. Helaas zijn ze gestopt met rijden ivm geldgebrek. Wel jammer, de trein zien we nog wel staan.We zien de houten brug, de Red bridge gemaakt begin 1900,door brand verwoest en opnieuw opgebouwd. Regelmatig een periode dicht voor groot en kleiner onderhoud.

We lunchen met zicht op het glooiende landschap net voorbij de camping.Verder doen we vandaag niet veel meer, hout opstoken en weer een wasje draaien.

Aan het einde en begin van de avond komen nog veel mensen aan.

18 juni,naar Revelstoke, 1 dag eerder dan gepland. We rijden door het weidse glooiende landschap richting de hogere bergen. Een paar grote meren passeren we nog. Af en toe een beetje motregen, maar goedte doen. Salmonella arm is één van de grotere plaatsen waar we doorheen rijden. We maken af en toe een stop om even rustig koffie te drinken en te lunchen. Revelstoke is ook een skioord, maar niet zo duur dan Whistler.De camping ligt aan een mooi meer waar ook mensen buiten de camping gebruik van maken.

Een wandeling door Revelstoke is snel gemaakt, ondanks dat het zaterdag is zijn er weinig mensen die op terras zitten.

We gaan een kijken waar de volgende camping is, we zitten daar niet ver vandaan. Het lukt nog om een dag eerder te komen, wel een andere plaats, maar dat is prima. We zitten daar vlakbij de wandelroutes die we sowieso gaan doen. Onderweg naar onze camping rijden we langs een meer waar ook schildpadden zitten, slowdown your speed. Niet 1 schildpad gezien, net zoals de waarschuwingen voor de beren...

Op de camping zitten we eerste rang, hoe een tent opzetten niet moet....

19 juni, Revelstoke, Williamsonlake, vandaag een waar we de race luisterde en via liveblog de overige info kregen. Het was een goede getimede race, het regende nog, de bergen aan de overkant warenniet zichtbaar. Tijdens de race knapte het weer op. Verstappen heeft gewonnen.

Nog even lekker in het zonnetje gezeten en na de lunch naar Revelstoke moutain gereden. We konden niet verder het park in dan 12km naar boven, 1120 meter. Een mooie route met veelscherpe en stijlen bochten. We zijn van dat punt nog 2 km omhoog gelopen, tot aan Eagles pas. We hoorden van een mountainbiker dat de sneeuw op ongeveer 6 km ligt op de doorgaande route, en dan meteen een muur van sneeuw. Die hebben we niet gezien, ook de beren niet, wel veel muggen. We spraken mensen die wel een beer hadden gezien op de route naar boven. Het filmpje lieten ze ook zien.

Op de diverse uitkijkpunten een mooi zicht over de bergen en Revelstoke.

Ook op de route terug geen beer gezien

20 juni, naar Snowforestcamping een paar km van waar we eerst zaten. Ook de ingang van NP Revelstoke Mountain. Deze berg bestaat uit verschillende soorten bos. Rain forest laag en midden, snowforest, dat is het hoogst gelegen forest van dit park. Verder moet het tussen midden en hoog grasland zijn maar de bomen hebben het grasland opgeslokt. Dat is ook de reden dat er geen of weinig caribou's zijn.

Vandaag weer naar het NP geweest, de eerste stop is Nels Nelsen ski-jump. Daar is geschiedenis geschreven, begin jaren 20. Met zeer amateuristisch materiaal gesprongen van de 80mtr skischans, hier is een mooi monument gemaakt,de skiër in metaal,je kan hier in dit harnas gaan hangen zodat je hetzelde ziet als Nels Nelsen tijdens de afzet. Ook de 60 en 40 meter schans zie je.

Terug gelopen, de volgende stop is bij het uitzichtpunt over Revelstoke en de Colombia rivier. We ontmoeten hier mensen die we de hele dag blijventegenkomen. Daarna richting broken bridge. Een hike van ongeveer 1,5 km bergop, waar we door een mooi bos lopen, en aan het einde, de snel stromende rivier met de broke bridge over de rivier. Je mag niet de rivier oversteken, maar foto’s maken en terug, nu bergafwaarts.

Daarna naar eindpunt gereden, waar er nu een parkranger is die het een en ander uitlegt over de verschillende landschappen op één berg. Hier wordt ook verteld dat de natuur een maand achterloopt in vergelijking met andere jaren. Normaal mag je al tot het eindpunt, hetzomergedeelte, maar ligt nog sneeuw, er wordt verwacht om ongeveer na twee weken de laatste pas te openen.

Daarna weer naar beneden, een stop gemaakt bij monasee, hier kijk je ook goed naar de bergtoppen aan de overkant. Hier ontmoeten we weer dezelfde mensen als eerder op de dag, maar ook mensen uit Toronto die inmiddels al veel van de wereld hebben gezien.

Dan gaan we maar eens naar de camping, lekker rustig midden in het bos.

21 juni, Revelstoke, vandaag eerst maar boodschappen gedaan, daarna weer naar het NP. Geen wandeling gemaakt,wel af en toe gestopt. Het is niet zo heel druk. Helaas weer geen wildleven gezien. Na de lunch in het park terug naar de camping. Eerst flink wat hout gehaald, veel hout is best nat, dus het was even zoeken naar hout wat niet te nat is. Dankzij de vele proppen en papier, en hout vande overburen lukt het om een mooi vuur te maken. Normaal gesproken stoken we hier een dag of 3 van zoveel hout hebben we opgestookt. De vis in aluminium folie op het rooster boven het vuur gelegd. Eind middag begon het te regen wat vrijwel de hele avond door ging

22 juni, op weg naar Jasper, we komen weer in Alberta, dus is het meteen weer een uurtje later. Onderweg in Albert Canyon hebben we eindelijk onze eerste beer gezien! Ze zitten er dus wel. Het landschap waar we door rijden is er wisselend, net zoals het weer. We rijden van regen naar zo'n en visa versa. Zodra we deecht Rocky moutains inrijden is het zicht overweldigend! De bergen worden hoger, we zien steeds sneeuw op de bergen, maar ook tussen de bomen en langs de parkeerplaatsen waar alles is heen geduwd. We rijden langs een meer waar nog steeds ijs op ligt, niet veel maar langs de randen ligt er nog ijs. We rijden nu steeds hoger, de sneeuw wordt op de bergen steeds meer zichtbaar. We rijden lang Glacier langs de Athabasca gletsjer. Het nu weer zonnig maar veel wind. Eerst vanaf een afstand gekeken naar de gletsjer, we zien ook bussen op de gletsjer met toeristen, er is ook een wandelpad naar de gletsjer. We lopen hier over het pad waar vroeger de gletsjer was. De eerste telling is vanaf 1890, de gletsjer kwam toen nog aan de weg. Vanaf 1992 is er ruim 500 mtr gesmolten.

Langs de pad is het zwarte ijs nog zichtbaar, dit zal einde van deze zomer ook gesmolten zijn. We rijden verder richting Jasper, hier zou onze camping zijn, maar het ligt 42 km verder aan de Miette road, vlakbij de hotsprings. Dat was niet bekend,we dachten dat we vlakbij Jasper te kamperen. De route er naar toe is wel erg mooi, met ruige hoge rotsen. Eenmaal op de camping midden in de wildernis is er alleen maar natuur om onsheen. We mogen hout halen van de stapel, wat we ook doen, aangezien het droog weer is. Het is mooi droog hout wat goed brand. De camping heet an oorsprong eigenlijk Pocahontas, maar heet nu Miette campground, helaas want de oude naam is veel mooier

23 juni, Miette campground,het is tegen de ochtend gaan regenen, dus gaan we naar de hotsprings. Onderweg daar naar toe zien we 4 beren langs en op de weg, de laatste klom tegen de rotswand omhoog vanaf de weg. De hotsprings is een zwembad wat om een aantal dagen gevuld wordt met warm water uit de grond wat omhoog wordt gepompt. Er zijn 2 verwarmde baden en 2 koude baden, maar omdat het regent en koud is blijven we lekker in de warme baden. Tussen de 37° en 39°, er zijn veel mensen die daar in de chalets verblijven,maar ook veel toeristen, geen Nederlanders ontmoet, wel uit Edmonton en uit Hannover. Na 2 uur in het warme water te hebben gezeten wordt het ook voor ons tijd om op te stappen. Even douchen en terug naar de camping.

Op terugweg gebruik gemaakt van het slechte weer en wat Black and grey water geloosd.

We zien weer beren, een die van de weg naar de berm loopt, en een beer hoog in de boom!

Op camping wordt het al een beetje droger dus gaan we het vuur maar weer aanmaken.

Aangezien we geen stroom hebben moeten we de camera opladen in het toiletgebouw vlakbij ons.

24 juni, Miette campground, het heeft 24 uur geregend, heel even is een beetje droger geweest gisteren. Rond 5 uur is gestopt met regenen, deze nacht heeft het flink doorgerekend. Vanochtend uitgeslapen en daarna naar Jasper gereden. Veel winkeltjes voor de toeristen, een treinstation voornamelijk voor goederentreinen.

Op aanraden van andere mensen zijn we naar Malinge lake gereden 44km verderop. Onderweg kwamen we ook voorbij Medicine lake. Hier broeden zeearend, het nest is goed te zien vanaf de weg, precies boven op een dode boom. De zeearend zelf zit in een andere boom zich uitgebreid op te poetsen.

Verder gereden, we rijden steeds hoger en zien dat er sneeuw ligt langs de kant vande weg en tussen de bomen. Ook debergen zijn bedekt met verse sneeuw, het ziet naar uit dat daar het vannacht heeft gesneeuwd ipv geregend. Maligne lake is heel groot en wordt flink uitgebuit voor toerisme. Het ligt wel heel erg mooi zo tussen de bergen en bossen. Om het meer ligt een wandelroute, die is flink uitgebreid want de omtrek van het meer is enorm.

Terug rijden we nog even langs medicine lake om te kijken of we de zeearend nog zien, maar dieis waarschijnlijk uit vissen.

We hebben geluk methet weer, een paar druppeltjes regen gehad. Dus terug op de camping gaan weer hout halen en het vuur maar weer aanmaken.

25 juni,na een koude maar droge nacht, en met zonneschijn naar Banff, weer langs de mooie route door de Rocky moutains, ook hier ligt veel verse sneeuw, de meeste toppen waren een paar dagen eerder bedekt met sneeuw, nu hele bergen, en ook in de bossen onder de bergen lag nu sneeuw. We zijn bij verschillende uitkijkpunten gestopt. Op al deze punten was het druk, mooi weer en weekend.

We rijden NP Bannf binnen en willen eerst naar Lake Louise gaan. Het is heel druk, we zien dat er geen parkeerplaatsen meer zijn, maar we willen eigenlijk alleen langshet meer rijden, dat kan helaas niet, dus zonder iets te hebben gezien meteen doorgereden naar Bannf. Hier is het ook erg druk, maar best te doen. Onze camping ligt buiten het centrum, maar er rijden wel bussen van het OV naar de stad en terug.

Op de camping staan om ons heen mensen uit Quebec, allemaal Franstalige en op zichzelf. We hebben weer een permit om te stoken. Eerst lekker in de zon gezeten, ondertussen vuur aangemaakt en gegeten

26 juni, Banff, het begint meteen al met volop zon! Dit blijft de hele dag. Laat in de ochtend met de bus downtown gegaan. Toch handig, overdag rijdt de bus 2x per uur, en 's avonds 1x per uur. Alleen de terugreis moet je betalen.

Het is een sfeervol stadje, met heel veel shops voor toeristen. Eindelijk weer een wifi dus kunnen we een bijlezen en de kranten van afgelopen dagen downloaden.

Al vroeg in de middag teruggegaan met nog een paar boodschappen. Bij de bushalte zit een man uit Limburg, hij is 2 mnd op reis, met hem over Canada gesproken. Het conservatieve land, waar het railway organisatie veel macht heeft. Die dingen zijn ons ook opgevallen.

Terug op de camping, genoten van de zon en de warmte.Laat in de middag komen er nog mensen langs die we ontmoet hebben in de hotsprings.

Het vuur wordt weer aangestoken en genieten we van de laatste zonnestralen. Zodra de zon onder is koelt het snel af. De nachten zijn hier rond de 6°

27 juni,Banff, weer een mooie zonnige dag. In de ochtend ruimen en poetsen we alvast het een en ander in de camper. Nu is het nog niet zo warm. Verder genieten we gewoon van het zonnetje. Na de middag nemen we de bus, deze is wel erg laat 30 minuten overtijd, en er rijden 2 bussen per uur...

Weer in Bannf kijken we wat winkels, doen we de laatste boodschappen, en zijn we weer op zoek Naarden wifi verbinding.

Laat in de middag gaan we bij een pizzeria eten. Ieder een piza besteld, maar ze zijn wel erg goed gevuld. De laatste punten gaan mee in een box. En dan is het weer wachten op de bus. We waren net te laat voor voor de bus, zagen deze net wegrijden, deze was al 15 minuten overtijd. De volgende bus dus ook. Bij ons zitten een paar bouwvakkers en die willen de pizza wel van ons, dat is altijd beter dan weggooien.

Terug op de camping wordt het vreugdevuur weer aangestoken, de laatste van de vakantie.

Het is nog steeds lekker aangenaam buiten, zeker met het vuurtje aan. Het was de eerste keer dat we tot laat buiten konden zitten.

28 juni, van Bannf naar Calgary, vanochtend op tijd vertrokken. Eerst door het NP, daarna de snelweg op. Het landschap veranderde vrij snel van hoge bergen naar een glooiend landschap. De camping ligt aan de noordkant van Calgary. Het is een camping met veel vaste gasten en verder wat doortrekken reizigers.

Er ligt naast de camping een brak watertje waar wat water/wad vogels zitten.

Vandaag is koffers inpakken, en het laatste opruimen.

29 juni, naar het verhuurbedrijf Fraserway, dat ging vlot, onderweg maar ook alles checken. Daarna met de shuttle service naar de luchthaven. Ook hier vrij vlot doorheen. Een klein beetje vertraging naar Toronto. Op de luchthaven Toronto was het weer anders, hier net zoals bij aankomst slecht aangegeven, de rij naar vertrekhal E was erg groot, pas later kwamen medewerkers vragen wie er over sea vloog, die kon meteen doorlopen naar boven naar de vertrekhal E. Hier was het erg druk, geen plek om te zitten, dus meteen in de rij gaan staan voor het boarden. Ondertussen om de buurt wat gelopen, veel gekletst met andere mensen. Hier een forse vertraging van 2 uur omdat er geen catering was. Uiteindelijk vertrokken en rond 11.45u geland in Amsterdam.

Daarna nog even moeten wachten op de bagage. De bus naar van de Valk konden we meteen nemen, dus snel weer bij de auto. Daarna snel naar huis, en wassen, koffertje inpakken voor CAS!